جزیره سیری
جزیره سری(به کسریا ضم س) ویا سیری جزء شهرستان،ابوموسی در خلیج فارس می باشد وازجهت موقعیت در مغرب جزیره ابوموسی ومشرق جزیره لاوان وجنوب غربی بندرعباس وجنوب بندرلنگه وشمال شرقی شیخ نشین دوبی قراردارد.
دریاداربایندر درصفحه(65) کتاب خلیج فارس درسال1317می نوسد:((جزیره سیری-کرانه شمالی آن در22کیلومتری جنوب جنوب خاوری جزیره بنی فارورقرارگرفته بلندترین نقطه آن 15مترارتفاع دارد جمعیت آن درحدود150 نفر که بشغل ماهیگیری وصید مروارید می پردازند ارتباط آنها بالنگه وشارجه می باشد واز کرجیهای بادی استفاده میکنند)).
در صفحه(61) جلد هفتم فرهنگ جغرافیائی چاپ خرداد سال 1330 درباره سری چنین نوشته است:
((جزیره سریJAZIREH-SORRIجزیره ازدهستان مزروقی بخش لنگه شهرستان لار،85ک جنوب باختر لنگه در خلیج فارس- طول جزیره 7 وعرض آن 5/4 کیلومتر
فاصله با بنادر وجزایر:
جزیره سری در فاصله 14میلی (26کیلومتر) جزیره فارور کوچک 23 میلی(43کیلومتر) جزیره فارور بزرگ -25میلی(46کیلومتر) جزیره ابوموسی – 45میلی(83کیلومتر) جزیره تنب- 47 میلی(87کیلومتر)جزیره کیش درحدود89کیلومتری ساحل لنگه و 109میلی (201کیلومتر) جزیره قشم قرار دارد.
رزم آرا در کتاب سمینارخلیج فارس موقعیت جزیره را چنین توصیف می نماید:
((این جزیره در35کیلومتری جزیره ی فرورو76 کیلومتری بندرلنگه و50 کیلومتری باختر جزیره بوموسی واقع است)).
طول وعرض جزیره:
طول جزیره درحدود(7)کیلومتروعرض آن درحدود(4) کیلومتراست،رزم آرا طول را(7) وعرض جزیره را (7/4) کیلومترذکرکرده است،دریاداربایندرطول جزیره را(7)وعرض آن را(5/4)کیلومترمی داند.درجزوه اوضاع اجتماعی واقتصادی جزایراستان ساحلی((مساحت جزیره سری را(5/31) کیلومترمربع،ودکترچارلیس دانیال،طول جزیره را 7 وعرض آن را 5کیلومتر اعلام داشته اند.
شیخ عرب در جزیره سری:
جزیره سری درگذشته،بواسطه موقعیت طبیعی خودازاکثرجزایرخلیج فارس آبادتروبرای زراعت مستعدتر بوده است وبهمین سبب یکی ازشیوخ عرب موسوم به خلیفه بن رشید در دوران های گذشته با کسان خود باین جزیره کوچ کرده وپس ازاستقرار،به حفر چند حلقه چاه پرداخت واز آن پس اعقاب او در این جزیره سکونت گزیده اند.2
زبان ومذهب:
زبان اهالی جزیره سری،محلی بومی است که ازجهت لهجه نزدیک به زبان محلی بندرعباس می باشد، مذهب اکثریت اهالی تشیع است.
پی نوشت:
1.JAZIREH SERRI -- SORRI
2. جزوه گزارش اوضاع اجتماعی و اقتصادی جزایر استان ساحلی ص (35).