دریای پارس مرکز تمدن دنیای قدیم بوده است

تاریخ:۱۳۸۸/۰۵/۱۵

خلیج فارس مرکز تمدن دنیای قدیم بوده است و نشانه هنر و صنعت و اخلاق فلسفه ایرانی در ژاپون امروز.حمزه اصفهانی نوشته است: چون اسکندر بر بابل یعنی (ایرانشهر) غلبه یافت، چون دید که هیچ امتی را چنان دانش و علومی که ایشان دارند مسلم نیست، رشک برد و آنچه را که توانست و در دسترس خود یافت از کتب ایشان بسوخت و سپس به کشتن موبدان و هیربدان و علماء و حکما اشارت کرد و هر چه را که از علوم آن زمان بایسته بود، به زبان یونانی نقل نمودند.

ابوریحان هم در کتاب ماللهند و از این جزیره نام برده است. مسعودی هم در کتاب مروج الذهب و معادن الجوهر به نقل از دینوری به مرکزیت ستاره شناسی خلیج فارس اشاره کرده است که در دنیای قدیم بمانند امروز گرینویچ لندن این جزیره و این منطقه مرکز تقویم و ستاره شناسی بوده است یعنی استواءاللیل والنهار. این جزیره در نزدیکی جزیره هنگام که نام این جزیره نیز خود جزیی از هنگام و وقت در بردار قرار داشته است و جای تردید نیست که این جزیره جزیره ی قشم بوده است چه نزدیک ترین جزیره به هنگام همین جزیره ی قشم است اما آثار تمدن ایران ساسانی در ژاپون که از راه خلیج فارس به دریای چین و سپس به دریای ژاپون و شهر نارا در ژاپون رفته است داستان دلکشی است که خوب است بشنویم و به شگفتی اندر شویم چه حکایتی از تمدن و هنر و صنعت و تفکر و فلسفه و اخلاق و دین پژوهی ایرانی دارد.

چنانکه می توان آن را دارای هشت برش افقی دید. وزن آن حدود 380 تن است و جدار آن فلزی است. قالب آن را نخست با خیزران ساخته و سپس تکه تکه فلز گداخته ریخته و کار گذاشته اند و کنار آ« را خاک ریخته و بالا رفته اند و پس از پایان کار، خاک ها را فرو ریخته و به احتمال خیرزان های درونی را هم برداشته اند. درچشمه نزدیک آنجا هم سنگ مرمری یافته اند که از نوعی سنگ مرمر است که در ژاپن یافت نمی شود و باید (کئو داراجین) آن را از کشورش همراه آورده باشد.»

ارس مرکز تمدن دنیای قدیم بوده است و نشانه هنر و صنعت و اخلاق فلسفه ایرانی در ژاپون امروز.حمزه اصفهانی نوشته است: «چون اسکندر بر بابل یعنی (ایرانشهر) غلبه یافت، چون دید که هیچ امتی را چنان دانش و علومی که ایشان دارند مسلم نیست، رشک برد و آ«چه را که توانست و در دسترس خود یافت از کتب ایشان بسوخت و سپس به کشتن موبدان و هیربدان و علماء و حکما اشارت کرد و هر چه را که از علوم آن زمان بایسته بود، به زبان یونانی نقل نمودند.»

در کتاب حدودالعالم من المشرق الی المغرب (تألیف سال 372 هجری قمری) آمده است: «... سخن از جزیره ها... دهم جزیره لافت است و اندرو شهری خرم است مر او را لافت خوانند و اندر او کشت و بذر است و نعمت بسیار و آب های خوش و از همه جهان به بازرگانی به آنجا روند و این جزیره برابر پارس است. یازدهم جزیره (ناره) است و خط استواست و در میانه آبادی جهان است. طول آن از مشرق تا مغرب نود درجه است و زیج های قدیم و رصدها و جای کواکب سیار و ثابتات بدین جزیره راست کرده اند اندر زیجها قدیم و این جزیره را استواللیل والنهار خوانند.» ابوریحان هم در کتاب ماللهند و از این جزیره نام برده است. مسعودی هم در کتاب مروج الذهب و معادن الجوهر به نقل از دینوری به مرکزیت ستاره شناسی خلیج فارس اشاره کرده است که در دنیای قدیم بمانند امروز گرینویچ لندن این جزیره و این منطقه مرکز تقویم و ستاره شناسی بوده است یعنی استواءاللیل والنهار. این جزیره در نزدیکی جزیره هنگام که نام این جزیره نیز خود جزیی از هنگام و وقت در بردار قرار داشته است و جای تردید نیست که این جزیره جزیره ی قشم بوده است چه نزدیک ترین جزیره به هنگام همین جزیره ی قشم است اما آثار تمدن ایران ساسانی در ژاپون که از راه خلیج فارس به دریای چین و سپس به دریای ژاپون و شهر نارا در ژاپون رفته است داستان دلکشی است که خوب است بشنویم و به شگفتی اندر شویم چه حکایتی از تمدن و هنر و صنعت و تفکر و فلسفه و اخلاق و دین پژوهی ایرانی دارد.

در مجله بخارا شماره 39 و 40 آذر و اسفند 1383 صفحات 127 و 128 به نقل از آقای دکتر هاشم رجب زاده استاد دانشگاه اوزاکا ژاپون آمده است: «چندی پیش در سلسله برنامه های ملی سراسری تلویزیون ژاپون K.H.N از تندیس (دای بوتیسا) یعنی مجسمه بزرگ بودا در شهر نارا سخن رفته است. داای بوتسا بزرگترین مجسمه بودا در دنیا است که در شهر تاریخی (نارا) برپا است و زیارتگاه مردمان است در معبد تودا ایچی در شهر نارا. در این برنامه تلویزیونی گفته شده است که برابر تحقیقات علمی دانشگاهی «کشودارا جین یک ایرانی بوده است که در سده ششم میلادی به ژاپن آمده و این تندیس کوه پیکر را ساخته است. نتایچ تحقیق نشان می دهد که این پیکره از پایین به بالا لایه به لایه و بر روی هم در هشت طبقه ساخته شده است. چنانکه می توان آن را دارای هشت برش افقی دید. وزن آن حدود 380 تن است و جدار آن فلزی است. قالب آن را نخست با خیزران ساخته و سپس تکه تکه فلز گداخته ریخته و کار گذاشته اند و کنار آ« را خاک ریخته و بالا رفته اند و پس از پایان کار، خاک ها را فرو ریخته و به احتمال خیرزان های درونی را هم برداشته اند. درچشمه نزدیک آنجا هم سنگ مرمری یافته اند که از نوعی سنگ مرمر است که در ژاپن یافت نمی شود و باید (کئو داراجین) آن را از کشورش همراه آورده باشد.»

دکتر احمد اقتداری

دریای پارس مرکز تمدن دنیای قدیم بوده است