روابط ژئوپلیتیکی روسیه و ایران
تاریخ:۱۳۹۵/۱۲/۱۶
تحلیل فارن افرز از روابط ژئوپلیتیکی روسیه و ایران؛
چرا روسیه در زمینه ایران نمی تواند به ترامپ کمک کند؟ روسیه بیش از همیشه نیازمند ایران است.
واشنگتن به عنوان بخشی از پلن روند آشتی‌جویی با روسیه بدنبال ایجاد فاصله در همکاریهای روسیه -ایران می باشد.
مقامی آگاه از کاخ سفید می گوید: بطور قطع یقین مابین روسیه و ایران اختلاف نظرهایی هست ولیکن امری که روشن نیست این می باشد که ولادیمیر پوتین در مواجه باضعیف شدت هم پیمانی اش با ایران چه امتیازی را طلب خواهد کرد! رئیس‌جمهور جدید و مشاوران وی امکان دارد به زودی متوجه بشوند که اختلاف انداختن سریع مابین ایران و روسیه بسیار زیاده‌خواهی می باشد. رویدادهای دهه اخیر شواهد فراوانی دراختیار می گذارند مبنی بر اینکه پیوندهای نظامی و سیاسی و اقتصادی که ایران و روسیه طی 25 سال گذشته آن را ایجاد نموده اند بسیار قدرتمند و خلل ناپذیر هستند و در حال حاضر دلایلی وجود دارد مبنی بر اینکه هماهنگی های استراتژیک مابین دو کشور قدرتمندتر از همیشه شده است!
ولادیمیرپوتین در سخنرانی ای بسیار مشهور در همایش امنیتی مونیخ در آلمان ابراز داشت که فروپاشی کشورش بزرگترین فاجعه قرن بیستم بود. او در سال‌های بعد، نوعی از سیاست خارجی را به پیش برده که محور آن را تا اندازه بسیاری بازسازی نسخه اصلاح‌شده حوزه نفوذ اتحاد شوروی سابق شکل می دهد. از دیدگاه نظامی، ولادیمیر پوتین تشکیلات امنیتی مثل سازمان پیمان امنیت جمعی و سازمان همکاریهای شانگهای را ایجاد کرده و یا از آنها پشتیبانی نموده است. در ابعاد اقتصادی نیز وی بدنبال قدرتبخشی سازمان های جایگزین اتحادیه اروپایی، مانند اتحادیه اقتصادی اوراسیا است.
روسیه در عرصه سیاسی هم سرمایه‌گذاری را بروی برقراری روابط گسترده با دولت‌های آسیای مرکزی و اروپای شرقی متمرکز نموده است و نتیجه این رویکردها تحقق امری است که می‌توان آن را امپراطوری پسامدرن روسی نامید.
ایران متحدی مورد پسند برای سامانه مورد نظر یعنی اوراسیای روسیه محسوب می شود فی الواقع گروهی از اشخاص معتقد به این نظریه هستند که روسیه دارای مشخصه تمدنی متمایز است. از بارزترین معتقدان به این تفکر در دوران اخیر می‌توان از "الکساندر دوگین" نام برد که در اثر خویش به نام "بنیان‌های ژئوپلیتیک" خواهان ائتلاف با ایران گردید.طبق نظر الکساندردوگین و هم فکرانش موقعیت استراتژیک ایران در غرب آسیا مضاف بر فرهنگ و تاریخ برجسته اش آن را به شریکی مورد علاقه هرچند بطور موقت برای روسیه که خواهان تجمیع قدرت برای به دست آوردن نقش جهانی است مبدل می نماید. ایران مضاف بر این از اهمیتی راهبردی برای اقتصاد روسیه برخوردار است. طی سال‌های گذشته که قیمت پایین نفت و تحریم‌های کشورهای غربی برضد روسیه توان اقتصادی این کسور را به مخاطره انداخت، جایگاه ایران از اهمیت ویژه ای برای اقتصاد روسیه برخوردار گردید و در عین حال روس ها برای حفظ حضور خویش در غرب آسیا هم به ایران محتاج است و اینک نیز روسیه همانند ایران به بازیگری راهبردس در جنگ طولانی مدت سوریه مبدل گردیده است.
تمامی این عناصر نشاندهنده این هستند که با وجود تمایلات شدید واشنگتن ،ائتلاف ایران - روسیه هم پرقدرت و هم بادوام است. در حقیقت تلاش دولت دونالد ترامپ همانند کوشش های فراوان دولت بیل کلینتون در دهه 1990 برای تفکیک سوریه از ایران و الحاقش به بلوک غربی نیست! این کوشش ها با شکست مواجه گردیدند زیرا که ایالات متحده تا اندازه فراوانی بر اهمیت راهبردی که سوریه برای ایران داشت را نادیده گرفته بود. بنابراین با توجه به عوامل مورد بررسی دولت ترامپ بهتر است برای ایجاد شکاف در روابط ایران-روسیه گام برندارد.
https://www.foreignaffairs.com/articles/united-states/2017-02-10/why-russia-wont-help-trump-iran?cid=int-lea&pgtype=hpg